Boris est là!

Op lesdag 1 stond op het lesrooster dat mijn 30+ groep les zou krijgen van meester Boris. Meester Boris was echter wegens een vliegtuigstaking in Kroatie gestrand dus werden we op onze eerste schooldag afgelopen maandag onderwezen door de charmante meester Gil. Gil was echter een docent uit Parijs en moest op maandagavond terug naar de hoofdstad om daar weer les te geven. Heel jammer, want hij gaf fantastisch les. Zo fantastisch dat ik na 1 dag al dacht dat ik vloeiend Frans sprak. Op lesdag twee zat meester Boris, over wie iedereen steeds lovend sprak (maar waarvan wij begonnen te twijfelen aan zijn bestaan) nog altijd in Kroatie. Niet vreemd dus dat de dames uit mijn klas en ik ons op dag 3 giechelend afvroegen of we de befaamde Boris wel te zien zouden krijgen.
Maar dan gaat ineens de deur open en maakt een kruising tussen een jonge Xavier Bardem en een zeer gebronsde Russel Crowe met veel bravoure zijn onuitwisbare entree. Boris est là! Een beetje shabby chic, nonchalant net-uit-bed-haar, ouwe jeans en een t-shirt dat hij vast al aan heeft sinds hij uit Kroatie had moeten vertrekken. Met een hoop lawaai, enthousiaste armbewegingen en een smile waar je niet omheen kunt, komt hij de klas binnen om direct, maar dan ook écht direct, van start te gaan met de les. Hij vertelt met een grote grijns dat hij alleen les geeft aan de 30+ studenten en het is niet moeilijk te bedenken waarom dat zo is. Hij is zich duidelijk bewust van het effect dat hij op 30+ vrouwen heeft. Dit allemaal maakt het wel een beetje lastig om je nog te kunnen concentreren. Maar het moet gezegd: al ratelt hij sneller dan de tgv, hij is een fantastische docent. Zo goed dat ik meteen door de mand val met mijn ontbrekende grammatica kennis. Kon ik mijn kennis van de taal bij de vorige docenten nog aardig verbloemen, Boris geeft ons zulke pittige opdrachten dat ik me ineens een beginner voel. Oef! Gelukkig zijn zijn opdrachten zo origineel en creatief dat ik, daar waar mijn kennis van de grammatica tekort schiet, me eruit red met mijn creatieviteit. Tuitten mijn oren al bij de vorige twee lessen, vandaag heb ik de punt van mijn vulpen roodgloeiend geschreven om bij de les te kunnen blijven.

Een flinke lunch is hard nodig na al dat ploeteren voor meester Boris, dus gaan we eerst maar eens een baguette met toebehoren halen bij de buurtsuper om uitgebreid te kunnen lunchen op de boulevard. Helaas is er geen plastic bord of bestek te krijgen, dus moeten we improviseren om brood te kunnen smeren. Pas de problème! We zijn creatief. Een staaf boter verandert met gemak in een soort boter- pritt-stift en de geodriehoek van Marieke doet uitstekend dienst als mes. Dat zorgde wel voor grote ogen bij de mensen die naast ons zaten (pas très chic) maar dat maakt ons camper-meisjes niets uit. Back to basic is our middle name. Eenmaal de buiken rond gegeten wandelen we over de prachtige boulevard en door kleurige, smalle straatjes vol prachtige gevels, uithangborden en architectonische details naar het Musée de l'art moderne er d'art contemporain. Het museum zelf is niet zo'n succes, maar het dak van het museum maakt dat helemaal goed (bovendien is de toegang tot het museum gratis omdat we studenten zijn en, Hollandsch als we zijn, maakt Gratis rauwe bonen zoet). Op het dak van het 5 verdiepingen hoge museum is een wandelpad gemaakt dat helemaal rond het gebouw loopt en je rondom over Nice laat uitkijken. Echt geweldig! Na ons portie 'kunst' is het tijd voor huiswerk. En hoe. Als ik het lievelingetje van meester Boris wil worden, zal ik me flink uit moeten sloven. Vrijdag krijgen we een proefwerk dus ik ga de rest van de avond met mijn neus in de boeken. Oh lala, monsieur Boris est arrivé.